مقدمه:
هر پروژه نرم‌افزاری در درجه اول مبتنی بر یک زبان برنامه نویسی خاص ساخته شده است، برنامه نویس بر اساس دانش خود یا نیاز پروژه یک زبان برنامه نویسی مثلا جاوا یا پایتون را انتخاب میکند تا تمام برنامه با آن زبان نوشته شود مانند ما که زبان فارسی را برای نوشتن این مقاله در نظر گرفتیم برنامه نویس هم یک زبان برنامه نویسی را برای توسعه اپ انتخاب میکند. بعد از زبان نوبت انتخاب فریمورک است، فریم ورک به زبان ساده ترکیبی از ابزار های از پیش آماده در کنار قوانین از پیش نوشته است. یعنی یک شخص یا شرکت ثالث مثلا گوگل یک سری ابزار را توسعه میدهد که نوشتن پروژه های جدید را ساده تر کند و در کنار آن قوانینی وضع میکند که چطور از آن ابزار ها در کنار هم استفاده کنیم تا بتوانبم یک اپلیکیشن را بدون مشکل توسعه دهیم، به عنوان مثال در صنعت ساختمان سازی ما یک متریال به نام بتون میسازیم ابزار های قالب گیری و پاشش و ترکیب و ساخت این بتون را هم میسازیم بعد مجموعه قوانین برای ساخت اسکلت یک ساختمان با بتون را هم در یک فایل راهنما و یا سند منتشر میکنیم تا مهندسان عمران بتوانند به کمک آن یک ساختمان بتونی را بنا کنند، حالا این قوانین لزوما مشخص و ثابت نیستند و مدام توسط افراد مختلف به چالش کشیده میشوند و انواع جدید اسکلت سازی با بتون و یا طاق سازی با بتون به تدریج توسط افرا خبره این صنعت طراحی و ساخته میشوند و این علم در مرور زمان توسعه میابد و تکامل پیدا میکند، جدای از مسایل فیزیکی و قوانین ساخت و روش های ساخت ابزار های مختلفی نیز برای کار با بتون و سیمان به وجود میاید. در توسعه نرم افزار هم بعد از انتخاب فریمورک نوبت به انتخاب ابزار ها و معماری وبخش های مختلف و… میشود که مجموع همه این انتخاب ها در نهایت tech stack را شکل میدهند.
share