با این ساختار چه کار میتوان کرد؟
شوخ طبعی به معنای مبتذل بودن یا احمق بودن نیست، یا رفتار کردن طوری که انگار نتیجهای که اتفاق میافتد مهم نیست. برعکس، وقتی با هم شوخی میکنیم، به عنوان افراد آزاد رابطه برقرار می کنیم و هر چیز عجیبی ممکن است رخ دهد، چیزی که مسلماً از عواقب شوخ طبعی است. هر چیزی که اتفاق میافتد نتیجه است. جدی بودن به خاطر هراس از نتایج غیرقابل پیش بینی با احتمالی نامعلوم است. جدی بودن به معنای فشار آوردن برای به دست آوردن نتیجهای مشخص است. شوخ طبعی یعنی فرصت دادن به احتمالاتی نامحدود؛ جیمز کارس
میتوانید با استفادهی همزمان از سه سطح دانش، گروهی را به سرعت مشغول یادگیری و پیشرفت کنید؛ ۱- به اشتراک گذاشتن دانش صریح شرکتکنندگان ۲- دانش ضمنی از طریق مشاهدهی عملکرد افراد ۳- دانش پنهان مانند ایدههای جدیدی که پدیدار شده و مشترکاً به کار گرفته میشوند. این ترکیب قدرتمند می تواند منشاء تجارب تحولآفرین و در عین حال، بسیار سرگرمکننده باشد. شرکتکنندگان راه حلهایی را برای مشکلات مزمن یا دلهرهآور شناسایی و اجرا میکنند. از جمعی از افراد متنوع خواسته میشود عناصری ساده که برای حل مسئله مورد استفاده قرار میگیرد را شناسایی کنند. در نهایت ایدههای نو در قالب طرحهایی فیالبداهه که تکه به تکه کنار هم قرار گرفتهاند نمایش داده میشوند.
اهداف
- افراد را قادر می سازد تا راه خود را به سمت تفکر جدید تغییر دهند؛ Improv Prototyping تمرینی برای زندگی واقعی است.
- تقسیم کاری که دلهرهآور به نظر میرسد به بخش های کوچکتر
- درگیر کردن و متمرکز کردن ذهن خلاق افراد بر روی حل چالشهای پیچیده
- آب کردن یخ افراد
- ایجاد جایگزینی جذاب و سرگرمکننده در عوض روشهای خشک یا غیرمولد
- همکاری در عرض موانع عملکردی و انظباطی
- کمک کردن به افراد تا از رفتار همراهان خود بیاموزند که چگونه مشکل را میتوان حل کرد
کاربردها
- مربیان بیمارستان، Improv Prototyping را جایگزین دورههای معمولی کردهاند.
- برای نمایندگان فروش تا راههای جدیدی برای تعامل با مشتریان خود ابداع کنند.
- برای اینکه مدیران تعامل خود را با افرادی که به آنها گزارش میدهند مؤثرتر کنند.
- برای ارائهدهندگان مراقبتهای بهداشتی به منظور تمرین مکالمه مربوط به پایان زندگی و مراقبت تسکینی با بیماران و اعضای خانواده
- برای معلمان به منظور کشف پاسخهای موثر دربارهی رفتارهای مخرب در کلاس
دعوت به مشارکت
از شرکتکنندگان بخواهید تا چالشی مزمن و کلافه کننده را در کارشان شناسایی کنند. شرایط را بازسازی کنید و با تجربهای مفرح به کشف و ابداع راههای بهتری برای حل چالش بپردازید.
مواد و فضای مورد نیاز
- سن یا فضایی باز در جلو یا وسط اتاق
- در صورت لزوم، لوازمی برای چیدمان صحنه
- چیدن گروهی صندلیها به شکلی که همه جا شوند
نحوهی مشارکت
- همه میتوانند با عنوان بازیگر یا تماشاچی شرکت کنند
- تعدادی داوطلب برای بازیگری
- مابقی افراد به عنوان تماشاچی، منتقد و بازیگر نقش ایفا میکنند
نحوهی شکلدهی گروهها
- گروه کوچکی از بازیگران روی سن
- دیگران در گروههای کوچکی روبهروی سن یا به دور آن
مراحل اجرا
- توضیح مراحل و اتفاقاتی که قرار است بیفتد. (۲ دقیقه)
- چیدن سن بر اساس سناریو و نقشهایی که قرار است اجرا شود. (۳ دقیقه)
- بازیگران بر روی صحنه نمایش خود را اجرا میکنند. (۳ الی ۵ دقیقه)
- گروههای تماشاچی با کمک 1-2-4-All به شناسایی تکههای موفق و ناموفق نمایشی که دیدند مشغول میشوند. (۵ دقیقه)
- هر گروه قطعات موفق را کنار هم میگذارد و سناریوی جدیدی میسازد و تعدادی داوطلب آنرا برای گروهش اجرا میکند. (۵ دقیقه)
- اعضای گروههای تماشاچی سناریوی بهبودیافتهی خود را روی سن اجرا میکند. (۳ الی ۵ دقیقه)
- این روند را هر چند بار که لازم است اجرا کنید تا به چند سناریوی عملی خوب برسید.
فوت و فن
- تا حد امکان دست خود را باز بگذارید؛ از همه بخواهید تا نقشهای مختلفی ایفا کنند.
- برای هر صحنه با کمک Discovery and Action Dialogue و Simple Ethnography مضامین معنادار و خطوط دراماتیک ترسیم کنید.
- بسته به پیچیدگی سناریو، سه نقش مکمل را در نظر بگیرید؛ مدیر صحنه، کارگردان خلاق و تسهیل کننده.
- صحنه هایی که تصور و تخیل را درگیر نکرده و ایدههای جدیدی ایجاد نمی کند تکرار نکنید.
- از مردم دعوت کنید تا با قرار دادن خود به جای دیگران، فرضیات و تعصبات را کنار بگذارند؛ به عنوان مثال، دکتر نقش پرستار، پرستار نقش دکتر و دانشجو نقش استاد.
- از کارگردان دعوت کنید تا در صورت لزوم به آرامی بازیگران را هدایت کند
سبکهای اجرا
- با هدف کشف اقدامات بهتر(و بدتر)، از مخاطب بخواهید که صحنههایی را دوباره تکرار کند. با گروههای کوچک شروع کنید. سپس آنها را به مسابقاتی دعوت کنید که با «کفزدن تماشاچیها» داوری میشوند.
- قابل ترکیب با ساختارهای Design Storyboards ، Shift and Share ، User Experience Fishbowl جهت گسترش خلاقیت و نوآوری.
این ساختار بر اساس Improv Prototyping از سایت ساختارهای رهاییبخش توسط پدرام کشاورزی ترجمه شده است.